uitspraken van kinderen over hun behandeling

Ik kon de /s/ niet uitspreken en dus moest ik naar de logopedie. En de eerste keer wou ik niet maar daarna was het wel leuk'.

Ibrahim, 8 jaar

Ik leer hier om goed te praten. Ik vind het hier heel leuk. Ik moet haar voorzeggen. Soms mag ik tekenen, soms mag ik spelletjes doen en ik krijg weleens een kopje soep. Soms zijn de oefeningen wel een beetje moeilijk.'

Aris 8 jaar

Eerst toen ik wist dat ik er naar toe moest, vond ik het stom. Toen ik er was vond ik het leuk. Ik vond jou, de oefeningen, de kamer en de hele logopedieschool leuk.

Tara 7 jaar

Logopedie is leuk om te spelen en werken.

Mohammed 6 jaar

ik heb heel veel geleerd, nieuwe woorden en zinnen en iedereen begrijpt nu veel beter als ik in de kring op school praat.

Belle (8 jaar)

Mijn kinderen zijn blij als ze bij logopedie moeten komen.

vader van Amir en Sara

Als ik goed mijn best deed mocht ik altijd stickers op mijn stickervel plakken en als die vol was mocht ik een kadootje uitkiezen, nou dat vond ik best wel leuk

Dirk (7 jaar)

ik wil altijd met het keukentje spelen als ik moet oefenen, daarom vind ik oefenen wel leuk

Lara (4 jaar) via haar moeder

uitspraken van ouders over de behandeling van hun kind

Beste Barbara,

Toch wilde ik je nog even persoonlijk heel erg hartelijk danken voor de geweldige manier waarop jij onze dochter Larissa hebt afgeholpen van haar slis. Zoals je wel kon merken, ging ze altijd graag naar de slisles, zoals ze het zelf noemde. Ze vond het erg jammer dat ze na 5 lessen alweer klaar was bij je, maar we waren erg blij dat ze zo'n mooie /s/ heeft gevonden na de korte zoektocht bij jou in de praktijk.

Moeder Larissa

Als onze zoon Manu (3 jaar) op woensdagochtend wakker werd en ik hem vroeg: 'en waar gaan we vandaag naar toe' dan antwoordde hij steevast enthousiast: naar Barbaraaaaah, jaaaaah!. Manu's enthousiasme is een weerspiegeling van het aanstekelijke enthousiasme dat Barbara's werkwijze kenmerkt. Zij wist Manu's aandacht vanaf het eerste moment te vangen en hield dat zo tot en met de laatste sessie. Er was nooit een saai therapiemoment bij Barbara, integendeel. Gebruikmakend van een ruime keus aan kwalitatief spelmateriaal heeft zij in relatief korte tijd zeer vakkundig op een speelse, creatieve manier een enorme boost gegeven aan de spraakontwikkeling van onze zoon. Ik was erg onder de indruk van het gemak waarmee zij Manu wist te stimuleren om de medeklinkers op de juiste manier uit te spreken. Barbara was voor ons een schot in de roos, een bijzondere vrouw met een grote liefde voor haar vak en haar clienten. Manu had geen betere logopediste kunnen treffen.

Moeder van Manu

 

Uitspraken van volwassenen over hun eigen behandeling

Door mijn steeds schorre stem ben ik bij Claudia terecht gekomen. Helaas bleek ik stembandknobbeltjes te hebben. Ik ben begeleid in het juist gebruiken van mijn stem door middel van oefeningen met klanken en het trainen van mijn stembanden. Bij het juist gebruiken van je stem komt meer kijken dan je denkt, je houding, ademhaling, spierspanning, ontspannen, voelen, bewustzijn. Voor al deze onderdelen is er ruimte, aandacht en er zijn verschillende trainingen die je thuis ook oefent. Ik heb mij erg ondersteund gevoeld in de weg naar een heldere stem. Ik hoefde niet geopereerd te worden, want ik heb geen stembandknobbeltjes meer en een heldere stem, mede dankzij de logopedie.

Maaike (psychologe en trainer)

Een paar jaar geleden werd ik verkouden en merkte bij het lesgeven dat ik een zere keel kreeg; een jaar later gebeurde weer hetzelfde, maar de kracht verdween ook nog uit mijn stem en ik dacht: 'nou moet ik oppassen'. Gelukkig niets ernstigs bleek bij medische controle. Na dertig jaar lesgeven konden mijn stembanden het niet meer zo goed aan. Op advies van de huisarts ben ik naar de logopedist gegaan.
Ik heb altijd een improviserende manier van lesgeven gevolgd waarbij de dialoog met de groep centraal staat. Mijn studenten in het HBO zijn volwassenen die kennismaken met theorieen op het gebied van de sociale wetenschappen. Een dankbaar publiek, maar toch kreeg ik problemen met mijn stem, omdat ook volwassenen rumoerig kunnen zijn en omdat lesgeven ook aan volwassenen inspannend is en ook spannend kan zijn: studenten accepteren terecht niet alles wat je beweert. Uit de lessen van Barbara is mij gebleken dat dat grote invloed heeft op mijn stemgebruik. Ik dacht altijd dat ik het wel aardig deed, maar eigenlijk ging ik niet zo handig en ook niet zo efficient en effectief met mijn stem om. Het belangrijkste hierbij was dat ik dat zelf niet hoorde en niet in de gaten had.  Na een jaar regelmatig contact hierover én oefenen én toepassen, zie ik hoe het werkt bij  mezelf, maar ook bij anderen; hoe je stem betoverend kan zijn, maar ook verwarring scheppend of slaapverwekkend. Terwijl het wel zo gemakkelijk is om sprankelend en duidelijk te praten: dat scheelt een stuk bij het lesgeven.

Peter, docent HBO

Eind 2006 begon het: keelpijn en een overslaande stem, die zich bovendien haast los van mij leek te maken.Ik deed in die tijd veel zangprojecten en dacht dat het daardoor kwam, maar een pauze bracht geen verbetering. Het was het spreken zelf, als docent praat ik wat af, waar het fout ging. In het voorjaar van 2007 stapte ik bij de Logopedie Praktijk Jordaan binnen. Gedurende enkele maanden deed ik eens per twee weken spraakoefeningen om mijn ademsteun terug te vinden, mijn borstresonans te verbeteren en beter te leren artikuleren. Spreken doe je gewoonlijk zonder erbij na te denken, maar nu leek het alsof ik het helemaal opnieuw moest zien uit te vinden. Frustrerend soms, maar de elke keer weer op maat bedachte opdrachten en de gerichte en opbouwende adviezen zetten de frustratie regelmatig om in inspiratie. In de winter van 2007, dus niet van de een op de andere dag, waren mijn problemen voor een groot deel verholpen. Toch merk ik dat mijn stem kwetsbaar is en dat ik vooral in tijden waarin ik veel les geef op moet passen dat ik niet in dezelfde valkuil beland. Daarom probeer ik nu, voorjaar 2008 mijn spreken te professionaliseren. Ik maak opnamen van de lessen en bespreek deze met Barbara. Daarbij blijkt vooral hoe belangrijk het is om te spreken in de sfeer van rust en ontspanning. Niet alleen voor mij, overigens, maar ook voor hen die er naar luisteren.

Menno (docent en zanger)

ik had als kind langere tijd een beugel en 20 jaar later leek het alsof ik nooit een beugel had gehad. ik kwam bij de logopediste omdat ik sliste en daar wat aan wilde doen. Door onderzoek bleek dat ik verkeerd slikte en dat mijn tong altijd laag in de mond ligt als ik niets zeg. Ook tijdens mijn praten drukte mijn tong tegen mijn voortanden. Nu na behandeling is het verstoorde spierevenwicht in de mond hersteld, slis ik niet meer en slik ik op de juiste manier. Had ik dit alles maar eerder geweten! Nu twijfel ik of ik opnieuw een beugel zal nemen.